 |
|
|
|
|
|
|
Research Home
 Tools Art & Architecture Thesaurus Full Record Display
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
Click the  icon to view the hierarchy. |
|
|
Lopburî (Thai periods, Thai (culture or style), ... Styles and Periods (hierarchy name)) |
|
Note: Refers to the period whose output is analagous to Khmer artistic models developed in the region of modern Cambodia. In architecture, the period can be divided into three subperiods: From the seventh to the ninth century, the period harks back to pre-Angkor Khmer styles and features brick construction, square towers, sanctuaries with redans and corner pilasters, corbelled vault roof systems, and molded bases with entrances on the east side and false doors on the remaining three sides. From the 10th to the early 13th century, the period reveals more aggressive Khmer influences and is characterized by the Prasat Wat Prang (tenth century) and Prasat Ban Chang, both featuring brick towers with sandstone doorframes on a north-south axis, pilasters, and trilobed lamp niches, and by the Prasat Phra and Prasat Phanom Wan, both featuring vestibules and mondops housing relics or Buddha images. From the late 13th to 14th century, the architecture developed regional artistic elements but retained traditional Khmer iconography. Temples in this latter style feature laterite construction, extensive sanctuaries dedicated to Buddha and bodhisattvas, the prang, a distinctively Thai structure characterized by the upward elongation of the bullet shape of the classical Khmer tower sanctuary, and further variations on the mondop and square tower with redans. In ceramic production, the period features mostly flat, brown-glazed or green-glazed works with incised geometric designs and modeling of animal-like forms on jars and pots.
|
| Terms: |
|
| Lopburî (preferred,C,U,English-P,D,U,A)
|
| Lopburî (Spanish-P,D,U,U)
|
| Lop buri (C,U,English,UF,U,U)
|
| Lopburi School (C,U,English,UF,U,U)
|
| 華富里 (C,U,Chinese (traditional)-P,D,U,U)
|
| 洛布里 (C,U,Chinese (traditional),UF,U,U)
|
| huá fù lǐ (C,U,Chinese (transliterated Hanyu Pinyin)-P,UF,U,U)
|
| hua fu li (C,U,Chinese (transliterated Wade-Giles),UF,U,U)
|
| hua fu li (Chinese (transliterated Pinyin without tones)-P,UF,U,U)
|
| Lop Buri (C,U,Dutch-P,D,U,U)
|
|
Facet/Hierarchy Code: F.FL |
Hierarchical Position:
|
|
|
Styles and Periods Facet |
|
|
.... Styles and Periods (hierarchy name) (G) |
|
|
........ <styles, periods, and cultures by region> (G) |
|
|
............ Asian (G) |
|
|
................ Southeast Asian (G) |
|
|
.................... Thai (culture or style) (G) |
|
|
........................ Thai periods (G) |
|
|
............................ Lopburî (G) |
Additional Notes: |
|
| Chinese (traditional) ..... 指與高棉風格類似，且發展於現今的柬甫寨地區的藝術時代。在建築方面，此時代又可分為三個階段：西元七至九世紀回復到前吳哥高棉風格，其特色展現於磚造結構、方形塔、有凸角堡與角落壁柱的聖殿、有樑托的圓拱屋頂、東側有入口而其他三側有假門的基底；在西元十至十三世紀，此風格受到更多高棉風格的影響，其中又以瓦普蘭寺（Prasat Wat Prang，西元十世紀）以及班章寺（Prasat Ban Chang）、柏拉寺（Prasat Phra）與普儂旺寺（Prasat Phanom Wan）最具特色，瓦普蘭寺與班章寺與的共同特色包括磚造塔、南北軸的砂岩門框、壁柱、三葉燈壁龕，柏拉寺與普儂旺寺的共同特色則包括玄關、供奉遺物與佛陀肖像的蒙度建築（mondop）；西元十三世紀晚期至十四世紀的建築開始發展出地區藝術元素，不過仍然保留傳統的高棉圖像。此種後期風格的寺廟呈現了以下的特色：紅土結構、大量供奉佛陀與菩薩的聖殿以及普蘭（prang)也就是一種特殊的泰式結構，特色是有古典高棉高塔內殿那種向上延伸的子彈形狀，此外包括對於蒙度建築的進一步變化，以及帶有凸角堡的方形塔。陶瓷製作方面，此時代最著名的特色是有大多平塗的棕釉或綠釉作品，上面刻有幾何圖，並有動物形狀的模型出現在罐子上。
|
| Dutch ..... Verwijst naar de periode waarvan de productie analoog is aan artistieke modellen van de Khmer die werden ontwikkeld in het gebied van het huidige Cambodja. In de architectuur kan deze periode worden onderverdeeld in drie subperioden: van de 7de tot de 9de eeuw grijpt deze periode terug op pre-ankorese Khmer-stijlen en wordt er gebruikgemaakt van constructies van baksteen, vierkante torens, sanctuaria met redans en hoekpilasters, met een draagsteen ondersteunde gewelfdaksystemen en met behulp van gegoten basementen met ingangen aan de oostzijde en blinde deuren aan de overigen drie zijden. Van de 10de tot de vroege 13de eeuw laat deze periode intensievere Khmer-invloeden zien en wordt ze gekenmerkt door de Prasat Wat Prang (10de eeuw) en Prasat Ban Chang, die beide stenen torens bevatten, met zandstenen deurkozijnen op een noord-zuidas, pilasters en drielobbige lampnissen, en door de Prasat Phra en Prasat Phanom Wan, die beide worden gekenmerkt door vestibules en mondops met relikwieën of Boeddha-afbeeldingen. Vanaf de late 13de tot de 14de eeuw ontwikkelde de architectuur regionale artistieke elementen, maar met behoud van traditionele Khmer-iconografie. Tempels in deze latere stijl worden gekenmerkt door laterietconstructies, uitgebreide sanctuaria die zijn gewijd aan Boeddha en bodhisattva’s, de prang, een karakteristieke Thaise constructie die wordt gekenmerkt door de opwaartse uitrekking van de kogelvorm van het klassieke Khmer-torensanctuarium en verdere variaties op de mondop en de vierkante toren met redans. In de keramiekproductie wordt deze periode gekenmerkt door voornamelijk platte, bruin- of groengeglazuurde werken met gegraveerde geometrische ontwerpen en modellering van dierlijke vormen op kruiken en potten. |
| Spanish ..... Alude al período cuya producción es análoga a los modelos artísticos Khmer desarrollados en la región de Camboya moderna. En arquitectura, el período puede ser dividido en tres subperíodos: Del siglo VII al IX, el período retorna al período pre-Angkoreano Khmer y presenta construcción de ladrillo, torres cuadradas, santuarios con redans y pilastras en las esquina, sistemas de tejado de bóvedas de viga voladiza,, y bases modeladas con entradas en el lado oriental y puertas falsas en los tres lados restantes. De los siglos X al XIII, el período revela influencias Khmer más agresivas y se caracteriza por Prasat Wat Prang (siglo X) y Prasat Ban Chang, ambos caracterizados por torres de ladrillo con marcos de puertas de piedra arenisca en un eje norte-sur, pilastras, y nichos de lámparas con tres divisiones y por Prasat Phra y Prasat Phanom Wan, ambos con vestíbulos y mondops que alojan reliquias o imágenes de Buda. De fines del siglo XIII al siglo XIV, la arquitectura desarrolló elementos artísticos regionales pero mantuvo la iconografía Khmer tradicional. Los templos en este último estilo se caracterizan por construcción en laterita, amplios santuarios dedicados a Buda y bodhisattvas, el prang, una distintiva estructura tailandesa caracterizada por el alargamiento ascendente de la forma de bala de la clásica torre santuario Khmer, y posteriores variaciones en el mondop y torre cuadrada. En la producción cerámica, el período presenta obras principalmente planas, barnizadas con castaño o verde con diseños geométricos incisos y modelado de formas de animal como en las jarras y ollas. |
|
Sources and Contributors: |
|
|
|
